جاذبه های گردشگری ایتالیا

کولوسئوم، رم

«کولوسئوم» (Colosseum) این جاذبه نه تنها مهم‌ترین المان شهر رم، بلکه بزرگ‌ترین آمفی‌تئاتر جهان هم حساب می‌شود که توسط امپراتوری روم ساخته شد و بزرگ‌ترین سازه سالم به‌جامانده از آن دوره محسوب می‌شود. این بنای تاریخی در سال ۷۲ میلادی به دست وسپاسیانوس احداث و بعدها طبقه چهارم آن توسط پسر او به این مجموعه اضافه شد. کولوسئوم ظرفیت ۵۰,۰۰۰ تماشاگر را دارد که جایگاه آن‌ها به‌شکل دایره دور میدان قرار گرفته است و مردم زیادی برای تماشای جنگ‌ میان گلادیاتورها و حیوانات وحشی یا جنگ گلادیاتورها با یکدیگر به این آمفی‌تئاتر می‌آمده‌اند.

دو طبقه در زیرزمین این سازه وجود دارد که از تونل‌ها، اتاق‌ها، سلول‌ها و گذرگاه‌ها تشکیل می‌شد و صفحه‌ای چوبی به ابعاد ۸۳ در ۴۸ متر روی آن را می‌پوشاند. این دو طبقه به گلادیاتورها، کارگران، حیوانات وحشی و انبار اختصاص داشت.

کلیسای سانتا ماریا دل فیوره، فلورانس

ساختمانی تاریخی با گنبد قرمز رنگ در زمان غروب خورشید

این کلیسا یکی از بزرگ‌ترین بناهای آجری جهان است؛ چراکه تعداد آجر گنبد‌ها و سایر بخش‌های آن مرز 3.5 میلیون قطعه را هم رد می‌کند.

«کلیسای سانتا ماریا دل فیوره» (Duomo di Firenze) یا کلیسای جامع فلورانس یکی از معروف‌ترین کلیساهای جهان و جاذبه‌ای زیبا در خط افق فلورانس است. این سازه تاریخی که در حدفاصل قرن‌های ۱۳ تا ۱۵ میلادی احداث شد، گنبد بسیار زیبایی به رنگ قرمز دارد و ساخت‌ آن توسط «فیلیپو برونلسکی» (Filippo Brunelleschi) در سال ۱۴۳۴ میلادی به پایان رسید.

روبه‌روی کلیسا، تعمیدگاه باشکوهی قرار دارد که به‌خاطر درهای برنزی اثر «لورنزو گیبرتی» (Lorenzo Ghiberti) مشهور است. این درها به زیبایی هرچه تمام‌تر حکاکی شده‌اند و برای محافظت در برابر هوا، آن‌ها را در «موزه دل اپرا دل دومو» (Museo dell'Opera del Duomo) نگهداری می‌کنند و کپی‌های دقیقی جایگزین آن‌ها شده‌ است.

کانال بزرگ ونیز

جریان رودخانه ای بزرگ و پرآب از وسط شهر

گاندولاسواری در کانال‌های ونیز سنتی است که گردشگران برای قرن‌ها از آن لذت می‌برند. کانال‌های آب از دیرباز به‌عنوان خیابان‌های اصلی شهر بوده‌اند که با هزارتویی از گذرگاه‌های باریک به یکدیگر متصل می‌شوند. کانال بزرگ ونیز، بزرگ‌ترین و معروف‌ترین آن‌ها است که شکلی شبیه «S» انگلیسی دارد و در مسیر آن می‌توان شاهد باشکوه‌ترین کاخ‌هایی بود که زمانی به ثروتمندترین و قدرتمندترین خانواده‌های ونیزی تعلق داشتند.

برج کج پیزا

برج پیزا در کنار ساختمانی سفیدرنگ در تاریکی شب

«برج کج پیزا» (Torre pendente di Pisa) یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر پیزا است که شهرت جهانی آن نه به‌واسطه یک طراحی باشکوه، بلکه از نقصی ساختاری ناشی می‌شود. کار روی برج در قرن ۱۱۰۰ آغاز شد و نشست زمین و متعاقبا انحراف سازه زمانی رخ داد که ساخت برج به طبقه سوم رسیده بود.

این برج در طول قرن‌ها کج‌تر شده است و پیش‌بینی می‌شد که تا سال ۲۰۰۰ میلادی به‌طور کامل فروبریزد؛ اتفاقی که به وقوع نپیوست و امروزه گردشگران می‌توانند از پله‌های آن بالا بروند و از تماشای چشم‌انداز شهر لذت ببرند.

پانتئون، رم

ساختمانی تاریخی و یک طبقه با چندین ستون در ورودی و میدانی در مقابلش

«پانتئون» (Pantheon) یکی از دستاوردهای معماری امپراتوری روم به حساب می‌آید که به‌خوبی حفظ شده است. گنبد عظیمی در این سازه وجود دارد که به‌خاطر حفره‌ای به نام چشم پانتئون مشهور است و تنها منبع نور و راه ارتباطی معبد با خدایان محسوب می‌شد. ویژگی درخورتوجه این گنبد را می‌توان رعایت تناسب قطر با ارتفاع آن از کف دانست که برابر هستند.

مصالح این سازه شباهت زیادی به بتن دارند و در طول قرن‌ها از آسیب در امان مانده‌اند. ۱۶ ستون عظیم این بنا که هر یک ۶۰ تن وزن دارند، از مصر به این محل آورده و در ایوان پانتئون نصب شده‌اند.

پس از اینکه پادشاهان مسیحی استفاده از معبد بت‌پرستان به‌عنوان کلیسا را ممنوع کردند، پانتئون بلااستفاده ماند؛ تا اینکه پاپ در سال ۶۰۹ میلادی آن را مقدس اعلام کرد. علاوه بر پادشاهان ایتالیایی، رافائل نقاش دوره رنسانس و دیگر بزرگان ایتالیایی در پانتئون به خاک سپرده شده‌اند.

فواره تروی، رم

حوض آبی با چندین مجسمه در جلوی ساختمانی سفیدرنگ و تاریخی

«فواره تروی»‌ (Fontana di Trevi) که با فیلم‌های متعددی همچون «سه سکه در چشمه» و «لیزی مک‌گوایر» به شهرت زیادی رسید، همواره در برنامه بازدید گردشگران از رم قرار دارد. بسیاری از افراد بر این عقیده هستند که اگر سکه‌ای را با دست راست از روی شانه چپ به داخل حوض بیندازند، قطعا دوباره به رم سفر خواهند کرد؛ سنتی که ریشه آن مشخص نیست.

فواره تروی از قرن اول قبل از میلاد به‌عنوان منبع آب عمومی مورد استفاده بود و به یک قنات وصل می‌شد. پاپ اوربان هشتم در سال ۱۶۲۹ به‌دنبال فواره‌ای جذاب‌تر بود و از «جیان لورنزو برنینی» (Gian Lorenzo Bernini)، مجسمه‌ساز و معمار معروف ایتالیایی خواست تا تغییراتی در آن ایجاد کند؛ اما با مرگ پاپ، طرح برنینی متوقف ماند و هرگز ساخته نشد. در نهایت طرح کنونی فواره که شامل نپتون (خدای دریا)، اسب‌ها و صدف‌ها می‌شود، در سال ۱۷۵۱ میلادی توسط «نیکولو سالوی» (Nicolo Salvi) انجام شد.

پل ریالتو،‌ ونیز

پلی تاریخی روی رودخانه ای پرآب

«پل ریالتو» ‌(Ponte di Rialto) روی بیش از ۱۰,۰۰۰ پایه چوبی قرار گرفته که از زمان ساخت آن در سال ۱۵۸۸ بر جای مانده است. این پل سنگی نه‌تنها نمادی از ونیز محسوب می‌شود، بلکه رابط بین دو طرف شهر است. پل ریالتو تا پیش از ساخت پل آکادمیا در سال ۱۸۵۴ میلادی، تنها راه عبور از کانال بزرگ با پای پیاده بود و امروزه همچنان شلوغ‌ترین پل ونیز به حساب می‌آید.

معمار پل در رقابتی تنگاتنگ با افراد سرشناسی مانند میکل‌آنژ توانست برنده مسابقه طراحی پل شود. او پلی با سه پیاده‌راه طراحی کرد که در حال حاضر، دو قسمت بیرونی همیشه مملو از گردشگرانی است که چشم‌انداز کانال بزرگ و قایق‌های آن را تماشا می‌کنند. مسیر وسیع‌تر در مرکز نیز با مغازه‌های کوچک بدلیجات، پارچه‌های کتان، شیشه‌های نقاشی شده و... خودنمایی می‌کند.

ساحل آمالفی

منطقه مسکونی ساحلی با خانه های پلکانی

«ساحل آمالفی» (Costiera amalfitana) یک خط ساحلی دیدنی در امتداد شبه‌جزیره سورنتین در جنوب ناپل و سورنتو است. پوزیتانو و آمالفی شهرهای اصلی این منطقه هستند و می‌توانید با قایق به شهرهای مختلف سر بزنید یا با خودرو به ساحل بروید و از طبیعت و آرامش آن استفاده کنید. علاوه بر این، مسیرهای پیاده‌روی متعددی در سراسر ساحل کشیده شده است که انتخابی ایدئال برای گشت‌وگذار هستند؛ به‌ویژه مسیر «Sentiero degli Dei» به‌معنای «مسیر پیاده‌روی خدایان» که در انتهای بخش غربی پوزیتانو قرار دارد.

گالری اوفیتسی، فلورانس

حضور گردشگران در بیرون ساختمان هایی بلند و چند طبقه

«گالری اوفیتسی» (Galleria degli Uffizi) از معروف‌ترین موزه‌های هنری جهان و مقصدی ایدئال برای آشنایی با تاریخ هنر رنسانس ایتالیا به حساب می‌آید که آثار ارزشمند هنرمندانی مانند میکل‌آنژ، رافائل، پیرو دلا فرانچسکا، مدیچی و... را در خود جای داده است.

بزرگ‌ترین گنجینه این گالری، مجموعه نقاشی‌هایی است که تکامل نقاشی از قرن ۱۴ تا ۱۶ میلادی را به نمایش می‌گذارند. در این محل می‌توانید اولین تجربه‌ها در زمینه استفاده از پرسپکتیو و همچنین برخی از اولین پرتره‌ها را ببینید که نقاشان فراتر از هنر مذهبی حرکت کرده‌اند. گوشه‌ای از اولین کاربردهای پس‌زمینه‌ طبیعت‌ و منظره در هنر مذهبی نیز در این گالری به چشم می‌خورد.

جزایر آیولین

جزایر آیولین مجمع‌الجزایر آتشفشانی در دریای تیرنی در شمال سیسیل است که به نام آپولوس خدای باد نام‌گذاری شده است. پانارئا یکی از جزایر مجموعه جزایر آیولین است که در شمال شرقی سیسیل قرار دارد. خیابان‌های سفیدپوش این جزیره، قایق‌های کوچک با بادبان‌های زیبا تنها بخشی از جاذبه‌های این جزیره زیبا است. فصل تابستان یکی از دل‌انگیزترین اوقات برای سفر به جزیره پانارئا است.

جزیره سالینا یکی دیگر از جزایر مجمع‌الجزایر آیولین است که در واقع به‌عنوان بزرگ‌ترین جزیره اقیانوس آرام در شمال شرقی سیسیل شناخته می‌شود. دو آتشفشان اصلی این جزیره عبارت‌اند از آتشفشان مونته دای پورری با ۵۶۰ متر ارتفاع و دیگری مونت فسا دل فلکی با ۹۶۲ متر ارتفاع. این آتشفشان‌ها در حال حاضر غیرفعال هستند. دامنه کوه‌های جزیره سالینا محلی مناسب برای کاشت انگور و زیتون است.

وولکانو نیز جزیره آتشفشانی در دریای تیرنی ایتالیا است که در ۲۵ کیلومتری شمال سیسیل، در جنوبی‌ترین نقطه جزایر آیولین قرار دارد. این جزیره ۲۱ کیلومتر مربع مساحت دارد و ۵۰۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

شرایط شرکت در تورهای گردشگری آوین تراول

شما می‌توانید با شرکت در تور ایتالیا آوین تراول از همه جاهای زیبا و توریستی این کشور دیدن کنید.

برای اطلاعات بیشتر و گرفتن مشاوره رایگان در رابطه با تور ها با شماره 88810514 تماس بگیرید.